Genel

Var mıyım ki yok olmaktan korkuyorum…

siegramAralık 15, 2024

Genelde bu garip yok olma his’i içeme doğduğunda, korkunç bir durumda olduğumu ve bir an önce o duygudan kurtulmaya çalışırken bocalanıyordum düşüncelerimin içinde. Şimdilerde ise, hergün ve her gecem aynı geçiyor hiç bir fark göremediğim için yokluk denilen olgunun içinde yaşadığımın farkına vardım ve artık beni korkutmuyor ya hissizleştim yada gerçekten bu dümyaya bu insanlardan yana hiç umudum kalmadı…

Zaten yoktum ki yok olmakta neyin nesi… Varlığımın karşılığı burası değilmiş ben buraya ait değilmişim zaten inandığım bütün kutsallar beni gerçekten aciz bir et parçası olduğumun ıspatının peşinde… Hergün kendimi bu savaşın ortasında buluyorum, savaşsız bir günüm yokmuş ki zaten doğduğum andan itibaren nefes almaya çalışıyorum hala öyle değil mi?

“Ben nasıl bir insanım biliyormusunuz” işte bu cümleyle konuşmaya başlayan herkes yalanla başlayanların kalıp cümlesidir. Bir insan kendini kabul gördüğü gibi anlatamaz hiç bir zaman ben hiç kendini anlattığı gibi yaşayan insan görmedim, hep yumaşatılmış huylar doğuştan olmayan edinilmiş yetenekler bir sürü yığın boş bilgelik, aptallca şahsiyet kavramları, kendini ön planda tutma çabası ve daha bir sürü komiklikler ve daha neler neler. Ben zaman’a Ayna olmaktan yoruldum…